KARA...kırık tırnaklarının bestesi gitar tellerinde... kimsesiz kaldırım taşı üstünde ise yazılan koca bir sen... bilmiyorum seni ruhumda yüceliyorsun, gittikçe... içinde soğuk bir fırtına var ve ben senin içinde... adına kahve molası diye icap ettiğim bir mola anında, falımdasın sen... kelimelrin hızına yetişemediğimde duraklıyorum sen’de... tren raylarının yakınlığını bile farkediyorum, sensizlik-te tökezliyorum... pencere camının buğusunda, buhar olan bir bulutun, akıttığı yağmur damlasısın SEN... içimde ise acı bir toz bulutu ölmeye ramak kala... |
sensizlik-te tökezliyorum...
işte bu güzeldi, yüreğine sağlık..