Muazzam bir yalnızlık
Muazzam bir yalnızlık yaşıyorum...
Hiç olmadığım kadar yorgun Hiç olmadığım kadar kırgın Ve konuşurken seni duymayacak kadar dalgın Muazzam bir yalnızlık yaşıyorum... Bekçisi olmayan bir deniz feneri misal Bir okyanus kıyısında unutulmuş Azgın dalgalardan dayak yiyen Nasıl bir kördüğüm nasıl bir visal Muazzam bir yalnızlık yaşıyorum... Öyle ki unutulmuş, geçmişe dair ne varsa Kaç defa kırıldım Kaç defa savruldum Kaç defa yenildim bu hayata Şimdi siperler kazdım etrafıma Kalem var artık fethi mümkün olmayan Burçların da dalgalanan, hissizlik sancağım... Muazzam bir yalnızlık yaşıyorum... Ne ruhumda fırtınalar kopuyor artık Ne kalbimde kuş sesleri var Hayallerimde eskidi her yeri yırtık Umutlar karaladığım defterler gibi İşte öyle dostum Muazzam bir yalnızlık yaşıyorum.... İçinde hasret özlem barındırmayan Yitik bir zaman mefhumu Üstüme sinen bir sessizlik senfonisi Kıyamet kopsa dedikleri.. Öyle muazzam Öyle muazzam bir yalnızlık.... |