GÖNÜL
Hezeyanda uçma gönül
Sonra çabuk yorulursun Hiçe kanat açma gönül Bir gün gafil vurulursun Sen kendini bir şey sanma Yalan dünya ya aldanma Her gülene bakıp kanma Bir gün hesap sorulursun Alçak ol ki yükselesin Dilin daim hak söylesin Eller ne derslerse desin Sen tevhitte dirilirsin Gururdan günahtan sakın Resulun edebin takın En çok Rabb’ine ol yakın O an nura karılırsın Gönül ne desem hep boşa İşi sürme sen yokuşa Bilsen nefis bela başa Ona küsüp darılırsın Şeytana mahsustur kibir Büyük yalnız tek Allah bir Bir gün yutar seni kabir Bir kefene sarılırsın Ey bülbül ağlatma gülü Lafın çoktur kalbin ölü Lavın söner kalır külü Bir rüzgarla savrulursun Bayram Ali Bülbül |