BEN AĞLAMAYIM DA KİMLER AĞLASIN
BEN AĞLAMAYIM DA KİMLER AĞLASIN
Garibin sırtında dünyanın yükü Ben ağlamayım da kimler ağlasın? Evlatlar bilmiyor var ile yoku Ben ağlamayım da kimler ağlasın Hayat cenderesi fakiri ezer Delik parkasından yoksulluk sızar Kaybolan insanlık ruhumu üzer Ben ağlamayım da kimler ağlasın? Diller zehirlenmiş küfür saçarken Onbeşlik genç kızlar evden kaçarken Ömür bir su gibi gelip geçerken Ben ağlamayım da kimler ağlasın Kazan kaynamazken artık evlerde Cüce kusur arar olmuş devlerde Dil sükut etmezken gıybet kovlarda Ben ağlamayım da kimler ağlasın Edepsizlik tutup edebi yıkmış Babası evlattan elini çekmiş Hırsızlık yolsuzluk ayyuka çıkmış Ben ağlamayım da kimler ağlasın İnanmayanların arttı sayısı Merkep saygı görür varsa dayısı Bir bir gitti insanların iyisi Ben ağlamayım da kimler ağlasın Bozulmadık ne köy ne şehir kaldı Kirlenmedik ne çay ne nehir kaldı Kala kala bize dert kahır kaldı Ben ağlamayım da kimler ağlasın.. Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ |
Menfaatler öne çıkar her defa
İnsanlarda ne ar kalmış ne vefa
Ben ağlamayım da kimler ağlasın....Şentürk Dursun
Usta kalemden usta işi bir çalışma. Kaleminize gönlünüze sağlık hocam. Selam ve saygılarımı sunuyorum.