SORMA YÜREĞİM
Yalnızlıklar senin sırdaşın oldu
Öfkenle kendini yedin bitirdin Her şeyin vardı topyekün yok oldu İhanete uğradın sorma yüreğim İnsanlar zalim bir düşman gibiler Konuşunca sanarsın dost dilliler Sanma ki iyiliğini isterler Vereceğin imtihan zor yüreğim Bi düşsen elimden tutanda olmaz İşi bitince can dediğin tanımaz Pişmanlıklarınla kalakalırsın Teselli edeninde yok yüreğim Kara geceler sabaha varmıyor Mevsimler bahar yüzü göstermiyor Darladı seni bu koskoca dünya Hayatın mezarlığındır yüreğim Sezer Sözer |