İyileşmek, düzelmek, toparlanmak,
Peki ama ne için?
Umarım;
Dolunaylı simsiyah bir gecenin sırtında sevinmişsindir,
Yıldızlar seyretmiştir benden daha uzun,
Ruhun dağılmıştır esintiyle etrafa,
Parçalarımı savurmuşsundur kendinden oldukça uzağa,
Bilmiyorum ki ben mi kendimi hapsettim sen müebbetine,
Çok deri sıyırdım üstümden,
Aslında senin muhayyilende bir gölge miydim?
Yoksa umutsuzluk muydun benim zihnimde.

Ben karardıkça kelimelerim de karardı,
Dokunduğum duvarları biliyorsun, gördün,
Girdiğim sokakları ben seçmiyorum,
Acı taşıması lazım sanki,
Issız hayatımı benden daha iyi tanıyorsun, unutmadıysan şayet,
Belki bir gün, boş bakışlarıma anlatırsın, dinlerim,
Bu umutlu bir belki değil,
Bu uykuda bir sanrı,
Seni ne kadar özlediğimi, sevdiğimi biliyor ya yer gök, tanrı,
Ne yapayım ki yankılar ve yansımalarla dolu bir ömrü,
Dünyada milyarlarca insan varmış!
Matematiksel istatistiklerin sende kalsın!
Ne yapayım ben:
Çalkalandıkça ayrana dönen bir gönlü.