Değiştir şu radyodaki şarkıyı-// -Düş sandıklarımı tavan arasına bırak Çürüse de Renginin g’izinde hayallerim saklı kalsın..- Manolyaların solmak vaktidir Lodosu çoktan ç/almış hüzün taciri Ne olur kapat pencereleri Kendime yalnızlığım daha artsın Ürkmesin içimdeki ben Soluk benzime yeni bir ben uyanmasın Of can.!! Hasbelkader seslerin yok oluş pahası her nota Uzak bir şarkı çığlığımın koşu yolunda engel Tavernalarda pür neşe Her sahilde ateş etrafı çalgı-çengi Ne olur değiş aa can Bu hüzün ç’ağrısı ezgiyi İçimdeki kederi çoğaltmasın Bilmem bu kaçıncı üşümem Kaçıncı ayaz kesiş ruhumda iz hayalinden Yaz yoksulu bir kanat çırpması Kışa ırarken fırtına kuşu Menzile kıvrım kıvrım akarken ömür Yıldızlar eğilir sandığım saçlarındaki ışıltılı rengin Hüzne pek yakışmıyor Değiştir şu radyodaki diyorum şarkıyı Seni bana hatırlatmasın Bu akşam tek kişilik olsun içimdeki Alevler Benden başkasını yakmasın Söyle n’olur Erken batan güneşe Sabaha hiç uyanmasın Yitirdiğim bilinmez muamma her şey Bir çıkmaz sokağın içindeyim bak Hiç durmadan dert ekiyor zaman Dem vur gadam ironi bir rüya bu Kaldır başını arşa yıldız yıldız düşün Üşüyen yalnızlığıma bir yalnızlık daha ekle beee!! Değmesin nefesine azılı bir bıçak gibi zulüm Değiş şu radyodaki şarkıyı gülüm Gizli bir yastayım Azdırmasın içimdeki mevhum yarayı Usulca gir Dokun yüreğime Bilirim her derde dermandır Sevdama fermandır elinin mahremiyeti Keşke diyebilseydim Keşke pişmanlığımın suç olabileceğini bilseydim Her uyanışında doğanın Seninle var oluşumu haykırabilseydim Ey çılgın ötesi sevi’sine bulandığım Her tenhada umarsız ağladığım Sessiz gel geceye ışık saçerek Sessiz gel Ellerimin sıcaklığını Ellerine muhtaç bilerek Değiştir şu radyodaki şarkıyı Hasrete bulanmasın bu yer bu gök kubbe Benden ötesi ben yok Benden sen ötesi varken Hoyrat bir türküye meze yüreğim Alır en kisveli yanlarına eritir beni Tiril tiril mavi gökyüzüne vurgun Ayrılık kokar yollarım Dönsem kaç yazar Her mısra ağlamaya boğar beni Dökünmesin ruhumdan sitem ve öfke.. Seni benden Beni senden koparmasın -n u r e t t i n ÖNDER |
Acı çekiyoruz abi, 200 km ile dümdüz tosluyoruz duvarlara gıkımız çıkmıyor...ölemiyoruz da bi türlü, artık acıya bağışıklık kazanmış namussuz bünye bana mısın demiyo...
Kusura bakmayın, arka arkaya böyle sevda şiirleri okuyunca bir şişe votkayı kafaya dikmişim gibi çarptı heralde...
Bu kadar söylendikten sonra şiiriniz güzeldi desem inanmazsınız da şimdi bana:)