DEPREM
Cehennem çıldırıp, dünyaya vurdu
Bela gayyasına daldık o gece Denizler kudurdu, dağlar kudurdu Cinnet kapısını çaldık o gece Sanki gök yarılıp, sema çökmüştü Gökler zehir zehir, ölüm dökmüştü Her şey kaderine, boyun bükmüştü Öylesine donduk kaldık o gece Anne yavrusunu basmış kucağa Herkes kaçmış sinmiş,köşe bucağa İncirler dikillmiş binbir ocağa Bir dehşet tablosu bulduk o gece O dev dev binalar, tuz buz olmuştu Binlerce çiçekler, yanıp solmuştu Kalpler patlayacak gibi olmuştu Top yekün bir yürek olduk o gece Kıyamet mi koptu, bilmem ki birden İniltiler gelir, ta derinlerden Çocuk feryatları, gelir her yerden Çaresiz sararıp solduk o gece Enkaz yığınları, ölüm kan kokar Oluk oluk insan,oraya akar Gözler dehşet dolu, korkulu bakar Bin bir acılarla dolduk o gece Yürekler ağızda ses tıkanıyor Cayır cayır yandık kalbim yanıyor Her taraf kan revan içim kanıyor Uykuyu katledip böldük o gece Yaşarken bin kere öldük o gece |