omuzunda antik bir yangın bana d’okunmayı öğretti yakarak silbaştan konuşmayı öğren dedi sanki yeniden kimliksizliğe soyunup şiir çığlıkları kopararak
/.
paslı bir kilit asılı göğümün kapısında sözlerimi öpen mavi bir bulut var bakışım sönük özüm özüme yolcu unutmuşum bağışla beni ey içim gece ufuksuz bir soytarı gibi yüzümü yüzümden koparıyor umudumu silen ışık
//.
bazen pazartesiler üşür çoğu zaman salı ertesi yaldızlı günler seçiyorum kuru kafalı takvimlerden tiryaki bir sessizlik özlemin kahvesinde adı konmamış bir muhabbet aklımın köşe taşlarında şizofren yaralar ve dudağımın mim öyküsünde sahipsiz, yaslı şarkılar
///.
kül ağıtlar dövünür boş beşikte şimal alafranga takılır şarkın süssüz haline yalaz bir sancı ürpertisi önce sonrası ayaz kesiği bir eğreti asıyor kendini kirpiklerden ağrısız gözyaşı
////.
oksit bir yalnızlık törpüler içerimi hıçkırığı ile sarılır bana zümrüt kısmetsizlik herkes çekip gider oryantal bir iklimde bir jiletin dişlerini seyrederken ölür mısralar sokak ışıklarında gülüşünü üşütür gece
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
velur şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
velur şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.