KENDİNİ YORMA
Kime baki, kime mülk, yalan dünya?
Her gelen gidiyor kendini yorma. İyiyle, kötüyü bir alan dünya, Ömürler bitiyor kendini yorma. Kaç yüz yıl yaşayan Süleyman bitmiş, İlmin şehri, ilmin kapısı gitmiş, Adem’den beri kim dünyayı tutmuş? Kazançlar yitiyor kendini yorma. İlim ehli canlar faniden geçmiş, Nice yiğit şehit olmuş da göçmüş, Kanatlı gelenler kanatsız uçmuş, El yalan atıyor kendini yorma. Falanın, filanın yancısı olan, Elin gölgesinde var mı hiç gülen? Aç, susuz kalırsan el açıp dilen, Dost dostu satıyor kendini yorma. Dört elle tutanlar hani nerdeler? Huzuru mahşerde nasıl yerdeler? Keyifler aynı mı, yoksa dardalar? Yalayıp yutuyor kendini yorma. Can bedende bekler ne kalsa kardır, Derler ki cehennem boş bir diyardır, Emircan, ateşi götüren vardır, Çok soylar batıyor kendini yorma. 1.2.2024 Emir ŞIKTAŞ |