SEN YOKSUN DİYE
Adını sen koydum bu sevdanın,
Yangını oldum gecelerce... Savurdum küllerimi, Bütün her şeyi yaktım,yıktım. Ağladım hiç durmadan, Kavgalar ettim rüyalarımda, Seni benden alan o zalim ayrılıkla, Sessizliği sevmedim ilk defa Sen yoksun diye... Aldığım bir nefes, Çok geldi yokluğunda bana Sesin her yerde, odamda.. Konuşmalarımda bakmalarımda Nereye gitsem hep peşimde. Çınlıyor kulaklarımda Beni rahat bırakmıyor, bırakmayacak da Sen yoksun diye... Mutsuzum sevdiğim, mutsuz da kalacağım. Aynalardan bile nefret ediyorum artık Kendime bakmaktan utanıyorum. Başımı yastığa rahat koyamıyorum hiçbir zaman, Yüreğim bile bana küstü anlaşılan, Eskiden şiirler yazdırırdı bana, Artık umursamıyor sahip çıkmıyor Sen yoksun diye... Gökhan ÜN |
Sağlık dönecektir elbet zaten bu çok önceleri yazdığım bi şiirdi ama ne zaman okusam hala kederlenirim... :)
goklerinprensi52 tarafından 9/25/2008 4:02:01 PM zamanında düzenlenmiştir.