Filistinli bir annenin dramıdır bu şiir. Bilirsiniz şairler his dünyalarında başka hayatları canlandırabilir ve onların duyunsamalarini mısralarına aktarabilirler...

Günaydın...
Günaydın minik kızım
Günaydın sarı papatyam
Sana bu sabah o çok sevdiğin ballı sütünü içiremedim
Sen uyurken bombalandı evimiz
Bir defa bile yanağından öpemedim
Akşam istediğin limonlu keki
Meleklerin sana rüyanda yedirsin diye
Ağlayarak dualar ettim..
Evimiz soğuk ve karanlıktı
Üstünü örtecek battaniye ararken
Bir sesle irkildim... Allahu ekber diyordu baban
Yıkıntıların arasında kalmış bedenine
Aldırmadan
"Hamdolsun şehadet bize nasip oldu"
diyordu
Seni önce Allah’a sonra da bana emanet etti
"Sarı papatyaya iyi bak!"dedi
Sen gül yüzlü kızım bu olanları görmedin
Çünkü sessizce uyuyordun
O kadar mutluydun ki gülüyordun
Ve papatyalar gibi kokuyordun
Seni uyandırmak istedim
Uyanır mısın bebeğim?
Günaydın...Ay yüzlüm...Kalk uyan!
Ben geldim! diyecektim
Kahvaltılık bir şeyimiz olmasa da
Sana güzel şeyler söyleyecektim
Uyanmadın...uyanmadın... uyanmadın...
.
Ayşe Ciplioğlu Kaş