Tiryakinim, her nefes aklıma vuruyorsun,
Cemalinle her gece karşımda duruyorsun.
Ne selam veriyorsun ne halim soruyorsun
Bir sevda renkten renge nasıl boyanır böyle!
Bu gönül bu rüyadan nasıl uyanır? Söyle!

Gönlüm aşkı ararken adressiz muradında,
Bir aşk ateşi yandı karlı dağın ardında.
Uzağı yakın eden güzellik var adında,
İki kalp birbirini ne kadar tanır böyle!
Bu gönül bu rüyadan nasıl uyanır? Söyle!

Ne zaman soruversem “Başkası yok” diyorsun;
Ne çekip gidiyorsun ne çıkıp geliyorsun.
Hasretinle şairi gıdım gıdım yiyorsun,
İnsan kendini nasıl canavar sanır böyle!
Bu gönül bu rüyadan nasıl uyanır? Söyle!

Unutmak mümkün olsa çoktan unutacağım
Ölsen, yasını tutan gönlü avutacağım;
İçimdeki sevgini nereye atacağım?
Seven kalp sevdiğinden niçin usanır böyle!
Bu gönül bu rüyadan nasıl uyanır? Söyle!

Sevdim, kalbimin bitmez sandığı aşkla sevdim!
Bülbülün gül dalına konduğu aşkla sevdim!
Rabbimin yüreğime sunduğu aşkla sevdim!
Gözlerim hasretine nasıl dayanır böyle?
Coşari bu rüyadan nasıl uyanır? Söyle!

12.01.2024/Samsun

İbrahim COŞAR