Ah be gönül (arşiv)
Ah be gönül
Çökünce yaşlılık moral bozanda Gençlik buharlaşıp uçar kazanda Kokladığın güller soldu hazanda Bekleme yağmuru yağmaz be gönül Karlı dağlar duman gözlerin yumma Demedim mi gönül kervandan kalma Doruklar aşmış sevda kuş’un humma Hangi güneş sana doğar be gönül Vurma efkar durmadan dağa taşa Sen de bir köhnede sevdasız yaşa Mazine kanma sakın gelme coşa Pişmanlık adamı boğar be gönül Yârmış ayakta tutmuş can yeleği Kim bulmuş rüya süsleyen meleği Yamanmış unutma sen şu feleği Dertleri dağ gibi yığar be gönül Her bahar gül çiçek dalma ha ala Bülbül olamazsın konmazsın dala Şenlik görsen başlama defle çala Bir ömre kaç sevda sığar be gönül Coşkûnî |
içten saygılarımla