sokaklarda yaşarken,
acımasız dünyanın içinde,
bir yabancı gibi baktım
dünyaya...

masumdum,
korku içinde bakmaktaydım
küçücük kalbimle
anlamaya çalışarak...

işte o gün,
gözlerim kabusum oldu,
hiç bir şey yapamadım
bedenim yorgun düşmüştü

çaresiz ölümü bekler
haldeydim...
ağır geliyor elveda demek
gözlerim gitme diyor

ama
ölümün soğük yüzü
bedenimi sarmış içime
gırmış...
canım acımakta

umutlar tükenmiş
istemesemde gidiyorum
cennetin kapısı açıldı
beni içine alıyor
gel diyorlar...

sensizliğe dayanamadım
annem...
yanına geliyorum
bekle beni..
bu yük ağır geldi
taşıyamadım yorgun bedenime
dünyanın yükünü.

acımasız dünyada barınamadım
annem..
çok üşüyorum
yanına geliyorum annem
kollarını aç sana geliyorum
kavuşacağımız için mutluyum
annem...

senin özlemin yorgun
bedenimi aldı benden

çocukluğümü verin bana
acımasız sokaklar
canım acımakta


SİİR DOSTU
VİLDAN GULDAĞLI
22.09.2008- 10.33