SARILMADIM Kİ
SARILMADIM Kİ
Yeter deli gönül çektirme ahı Açtığın yaralar ey olmadıki Bana yükleyerek tüm günahını Sevabım sayılıp çoğalmadı ki Tükendim tükendim perişan halim Yar diye sarıldım vefasız zalim Sana git demeye varmıyor dilim Gelip bu sineme sarılmadın ki Sarıldığım dallar kurudu koptu Gönlümde tanrıydın hep sana taptı Bağımda baykuşlar tünedi öttü Bülbül suskun güller açılmadı ki AHMET bir ateşti küle çevirdin Seven yüreğimi taşa çevirdin Gönül baharımı kışa çevirdin Şad olup yoluna ölemedim ki AHMET BOGÜN GEBZE 24/09/2008/ |
Açtığın yaralar ey olmadıki
Bana yükleyerek tüm günahını
Sevabım sayılıp çoğalmadı ki
Şairim ne güzel anlatmışsınız Deli gönülün gönüllerde açtığı yarayı.
Uslanmayacagını bile bile yinede gideriz bu deli gönülün peşinden.
Küle çevirse bile yinede yakmaya devam ediyor işte.Mükemmel bir hece şiiri.
Haz aldım okurken.Yüreğine sağlık. Selam Ve saygılar.