-işaret parmağımın gösterdiği her yer nefesimin azar azar tükenişidir aziz!”
gör artık, kabullen aziz damar damar soluğumuz eskiyor kırık, kurak ve mürekkebinin rengi solgun kader kaleminin yeşillikler içinde büyüyor tabut aşk ile deşilmiş toprağın döşü gecenin açılmış gümüş tabakları tan vaktine hazır, gör işte dua sofrasını hangi fotoğraf albümüne baksak hüzünle bağlanmış çene altımız bütün telefon ahizelerinde seslerimiz nasıl bize nasıl aşkvari..aziz!
yığıldığımız yer kıyam’etin ibadet seramonisi “yanmaktan, yakılmaktan korusun dualarınız!” diye söyleniyor geçit bilmeyen inançsız ahalisi kalbimin gürzüne eğilip kendini feda ediyor puta tapınmaktan utanan, pişman cehlin saf habercisi
sen annemi hatırlar mısın babamı anımsar mısın aziz! ellerini açar yağmurların iliğine işleyen dualara amin derlerdi yürekten ısırılmış tuzun katıksız ekmeğin lehçesiz kıblenin yüce yaradanın adına.. iklim iklim ibadet ederlerdi.. kaybettiğim savaşlarım var aziz! hata yapa yapa doğruyu bulduğum kavgayla çoğalan fikirlerim hırslarımı öldüren çelişkilerim.. ömür, kanatlarından vurulan beyaz bir kelebekmiş aziz! yoksul sözcüklerimi devleştiren meğer şiirlerim miş.
annemin şefkatli ellerini anımsıyorum özlüyorum yüzümü okşayan avuçlarını söyler misin aziz! özlemek insanı bu kadar hüzünle yakar mı özlemek insanı bu kadar yıkar mı bir gülün yapraklarına dokunmadan özlem içinde kokusunu gövdesinden söker mi.. söyle aziz söyle!!! gülün güzelliğini düşünürken dikeni insanın ölümüne ölümüne ciğerine böyle batar mı..!!!
herkesin gizli cebinde taşıdığı bir hayatı var aziz! oysa bilmezler ruhlarını inciten ruhlarına batan gizli şeyi baruta susamış bir mermi çekirdeği gibi patlayan gölgenin iz sıyrığını fark edemezler göz çukurlarında kurdukları imparatorluğun süslü giysilerinin aldanışındadırlar yoksul gerçeğin farkına varamazlar...
aydınlığı karanlığa diken yeşili kuraklığa ilmekleyen kutsal iğneyi düşün aziz! bazen yaşarken yokluktur bazen yokluktan dönmektir hayat hayat bazen kuş ürkekliğidir bazen serçe ağlaması bilinmez deniz sularına terzi olur nakış nakış işler hayat..
bir yerim olmalı, bir yerim yarımdan arta kalmış bir yerim kelimeler nihayetsiz kazılmalı benli her kayayanın ince düşüncesine yerim bildiğimin ayazını yaza süslemeli içimin intihar uykusunu yaşama döndürmeli.. iliştirdim tövbeyi dilime yüce divan önünde sorgu tuvallerine resmedilmeli yerim...
-Aziz!! söyle o’na aziz söyle!!! yüreğim deşilse de sevdam yalnız o’nadır söyle..!-
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Aziz-1- şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Aziz-1- şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Gönlünüze sağlık değerli şairim. Şiir,hüzün duygularını okuyucuya öyle net ve güzel yansıtıyor ki,insan adeta efsunlanıyor. Beğeni ve imrenle okudum bu çok güzel anlatımlı şiiri. Kutlarım engin yüreğinizi,etkin kaleminizi. Saygıyla,esenlik dilerim.
Şiir,hüzün duygularını okuyucuya öyle net ve güzel yansıtıyor ki,insan adeta efsunlanıyor.
Beğeni ve imrenle okudum bu çok güzel anlatımlı şiiri.
Kutlarım engin yüreğinizi,etkin kaleminizi.
Saygıyla,esenlik dilerim.