Beyaz Gölge
İki beyaz gölgeden türeyen aşk
Nahoş bir edayla söndü ruhlarda Yolunu çok gözledi aşk Mahtum vurulmuş simalarda Durağan kalbin,hurafe ışığın Zan altında bıraktı geceyi. Müsterih masum çığlıklarım Umutsuz kıldı geceyi. Gözümün perdesinde saklanan sen Sevdanın eşiğinde filizlenen sen Yüreğin nidasında susyaman yine sen Ve derunumdan geçeni beyaz gölgelere biçemeyen bir ben... |