Güzeşte kurursa güneşte matem diye yuttururum
Platonik gururum bu pes etmem ben
Saudade diyip geçiştiririm sessizce
Ressimlerine bakmam kanmıyor artık duygularım
Ama Kalbimde hissederim seni gözler bir bahane ağlar
Ağlamayı beceremem aslında ama
Öyle bir damla dahi olsa sel diye yuttururum
İnanır bedenim bir bahane bulup

Hala çok güzel ve naifsin
Çok klişe oldu biliyorum ama
İnsanlar klişelerden uzaklaşsa bile
Dönüp dolaşıp klişeye bağlıyor
Klişeler en doğru ve en güzel sözlerdir

Ben hiç aşık olmadım
Zorladım kendimi ama olmadı
Ama sevdim seni menfaatsiz yetmez mi
Hayatı umursamayan biri için fazla bile bence

Bu yazdığım şiiri hiç okumayacaksın
Olsun lüzum değil
Ben ikimizin yerine bahane bulurum
Ama sindiremem

İkizin gözleride yeşildi
Meğer yanılmışız
Seninkisi haki yani toprağa yakın yeşil
Benimki ise toprağın ta kendisi

Bu artık sana son sözlerim
Anladım ettiğin teselliler bahaneymiş
Bekledim aramanı beni bulmanı
Bekledim senle tesadüfleri
Anladım zorlamanın bi manası yok
Lüzumu yok ben ikimizin yerine avuturum
Ama maalesef sindiremem.