İNSAN
İNSAN
Tanrı yaratırken insanı Bir damla su ve topraktan Hiç kokmasın istemiş Tuz eklemiş mayaya Fazla olunca tuzu Çare eylemiş balı Sonra acı tatlı ne varsa Eklemiş baharatı Tanrı şekilleri verirken Tam işim bitti derken Yetmez demiş yetmez Dayanmaz kara kışa Dayanmaz kora zora Ateşte pişireyim Kavrulsun zerreleri Pişince tüm bedenler Üflemiş nefesinden Nuru ekmiş kendinden Girmiş ışık göğsünden Can bulmuş yaratılan Sevgiymiş canlandıran Vicdanı uyandıran Onları insan yapan İnsan denen varlıklar Gelince bu dünyaya Karışınca hayata Kimi saklayıp unutmuş Kimi büyütüp akıtmış Kimi dirhem dirhem dağıtmış Bu ilahi cevheri Unutan mı insandır Nazla dağıtan mı Yoksa akıtan mı İçindeki sevgiyi? Haydi çözelim artık Bu zor bilmeceyi... Nuray Öngeç |