Evvel zaman içinde "muzır" bir Eros varmış,
Aşk-Meşk filan diyerek insanları avlarmış.

Güya okunu yiyen sevda derdine düşer,
Yüreği tutuşur da, aşkın harında pişer.

Anlatılana göre bir hayli de sakarmış,
Karavanası çokmuş, epey vukuat varmış.

Günlerden bir gün yine bir sokağın başında,
Elinde okla yayı onun bunun peşinde,

Rastlaştık Eros ile sokağın bir yerinde,
Acayip bir şevk vardı Eros ’un gözlerinde.

Dedi yapayım kıyak, sürprizi severmisin?
Kalbinden vuracağım, sevgili ister misin?

Dedim ki; Sen bilirsin, Ağa eli tutulmaz.
Olursa iyi olur, bari yalnız yatılmaz.

Böyle güzel teklife olur mu itirazım?
Senin gibi tanrıyı sarılıp öpmek lazım.

Hafifçe gülümsedi, sonra da gerdi yayı,
Birden gözüm karardı, çınlattım tüm dünyayı!..

Kalbime ok beklerken kabamdan geldi sızı,
Yanlış yerden vurmuştu o Eros Allahsızı.

Kalbimden vuracakken pantolonumu deldi,
Eros ’un bile bana acemisi denk geldi.