* Hüzünlerimi sana yolladım *
* Bir beyaz güvercinle *
* Sana anlattım çaresizliğimi *
* Anlamadın *
* Zamanı durdurdum gözlerimde *
* Gelmedin *

Sen varsın
Gece gündüz hayalimde
Sen varsın...ela bir bakıştı
Gözlerimde kalan akşamlar
Bende kalan akşamlar
Hoş geldin demişti gönlüm içten
Gül kokulu bir akşam düştü payıma

Karşılaşmasaydık o ikindi... sokağımızda
Küserdi yıldızlar, küserdi ay geceye
Seni beklerken hangi hayaldi
Yüreğimde, düşüncelerimde , o
Masallar ülkesinde beklediğim
Nereden bilecekti... nereden güller
Hep artık mavi bakacaktı gözlerimize

Sonra yıllar geçti gidişinden bu yana
Vurgun yemiş kuşların dünyasındaydım
Dili yok özlemlerimin
Alnıma biriken ayrılık damlalarını sıvazlıyorum
Düşen yapraklarla sürükleniyorum hasretine
Yıkılıyor düşlerimin kaleleri
Kalıyorum öyle orada
Hesapsız korkular sarıyor rüyalarımı
Bir dili yok sözlerimin

Aşk diye diye
Kurşuna dizdim hayallerimi . Çoğu kez
İki gözü iki çeşmeydi içimdeki yokluğunun
Kabuslar çöküyor ıssız sessiz yalnızlığıma
Boğuluyorum sensiz akşamlarımda
Ne çoktu zaman, geçmedi sensizken
Güneş girmedi penceremden içeri
Kendi karanlığım mı Ya Rab ! yoksa akrep oyunu
Bir siyahın içinde mi koşuyor ayaklarım

Tutamadım güneşi, gözlerimde ışık oyunları
İçimdeki yıkılan sesler durun artık !
Yürüyen dağlar mı ?
Gök mü yarılan semada savaş !
Denizler niçin kaynıyor kıpkızıl sular
Ne yana dönsem
Hasretin damlıyor gözlerimden

Gece yine şu an
Bir kasvet çöker ruhuma her an
Şarkılar anlatamaz aşkını artık
Yenik düşer şiirlerim
Düşlerimin yorgunluğuna
Gurbet başlıyor yine, işte hep gurbet
Sabrımızın kim öder ki ödenemiyecek büyüklükteki
O faturasını

Sararmış bir kitabına uzandı elim
Her köşesinde bir not, senden kalan
Bir resim, bir papatya
Ve sen kokan gül kuruları
Hadi dön artık
Yazmaktan, anlatmaktan
Kendi içimin mahşerlerinde
Kaybolup gidiyorum
Hadi dön !

Günay Koçak

7. 1. 2024