Bozulmuş Ruhlar
Boş gözlerle dinliyor sağır kulakları
Çöp kokan kalplerinden yayılıyor intihar mektupları Bitkisel varoluşlarına boş anlam katarken Solduruyorlar umudun her bir goncasını Ruhu askıda her bir ceset Vadediyor mutluluk diye mayın tarlasını Kanlı parmaklar dokunurken her bir notaya Yayılıyor zehirli nağmeler tüm insanlığa Susturun müziği kanamadan kulaklarım Sizden kaçmak için ölü denizlere sığınmaktan korkarım Kirli kulaklara ulaşmadan çığlıklarım Bu çöplükten ayrılmanın bir yolunu bulacağım Çünkü kaçmalı her aklı başında Bu zararlı otlardan Kendini yiyen zehirli sarmaşıklardan Güzel her fikri onlar çamura bulamadan Kaçmalı kemirgen fareler krallığından! |
İnsanın az olduğu yer var mı acaba.
Kutlarım