Bazı insanların gölgesi kendi dibine düşmez miş

Gölgesinde mevsimler geçirdik dersem yalan
Umutları yel adı Sevinçler oldu talan
Gözyaşıyla birlikte bir avuç gazel kalan
Her daim el yayladı o ağacın altında

Dal oldum yaprak oldum meyvesine can verdim
Köküne toprak oldum damarına kan verdim
Yanına yoldaş oldum bitmez hüsrana erdim
Her daim el yayladı o ağacın altında

Boranı kışı bana gölgesi yad ,a düştü
Yuva kurdum dalına gönlümde hüzün pişti
Bir tebessüm bekledim gözümde yüzün düştü
Her daim el yayladı o ağacın altında

Gel de burda konakla burası han demişti
Yolda yürümek gerek ömür bir an demişti
Bir yılan gibi akmış sözüme kan demişti
Her daim el yayladı o ağacın altında

Dostun yarasıı kanar elin yarasın sarar
Dalların yere eğer burcuna kuşlar konar
Gün gelir o da anlar gözündeki yaş donar
Her daim el yayladı o ağacın altında

06 - 01 - 2024 - ANTALYA

MERYEMCE


Kıymetli hocama sonsuz teşekkürler


Bitimsiz sevgi gibi, kalpten kalbe akarak
Sevdanın aleviyle, şu gönlümü yakarak
Ellerimden tutup da, gözlerime bakarak
Ne şarkılar söyledi, o ağacın altında

Gözlerinde kaybolup, ben kendimden geçmiştim
Bu kos koca cihan da, ben ki seni seçmiştim
Zaman sanki durmuştu, mutluluktan uçmuştum
Bu aşk beni neyledi, o ağacın altında..........................Aşık Lüzumsuz



Kök salmışsın ormanda bin yıllık çınar gibi
Hem bir gölgelik oldun, hem ormanın sahibi
İntizara lüzum yok, unut artık mağribi
Acıların gömülsün o ağacın altında......EROL ARAZ