şimdilerde herkesin elinde teleonu bir köşede,
eskiden büyükler konuşur küçükler dinlerlerdi,
edeebin ve Ahlakın o çok güzel temelleri atılırdı,
büyüklerin yanında küçükler çok kunuşmazlardı,
bir şey sorulunca,bildiğini de,en güzel anlatırdı.

büyükler çok ibretli hikayeler,masallar anlatırdı
küçükler,çok hikmetli sözlerden ibretler alırlardı,
Ailede çok güzel,çok samimi sağlam bağlar vardı,
kısacası,Ailenin fertleri sanki bir sevgi yumağıydı.
büyüklerin şefkatı merhameti koruması büyüktü
,
Aile fertlerini gözlerinden de, daha çok korurlardı,
tüm küçükler kutsal değerleri ailelerinden öğrenirdi,
İmanın,islamın şartları ilk önce öğrendiği şeylerdi,
bizi biz yapan kutsalımızı öğrenmek öncelik olurdu,
Allah vardır birdir,en büyüktür süzü illk öğretilendi,
sonra,ilmihal billgilerini öğretmeye önem verilirdi,
müslümanmısına,elhamdülillah demeyen olmazdı..

ne zamandan beri müslümansın sözüne,
cevap veremeyen olmazdı,
şükür ben kalu Beladan beridir
müslümanım derdi, izahını da,yapardı,
yüce Allah ruhlar Aleminde
önce Ruhlarımızı yarattı ve
sordu ben sizin Allahınız değilmiyim dedi,
ruhlar Aleminde de, ruhumuz,
evet ya Rabbi sen Allahımızsın demişti,
işte elhamdülillah,kalu beladan beridir,
mümin,müslümanım derlerdi.

ABDULKERİM KAYA.EMEKLİ VAİZ.0.01.2024.ANKARA.