Matemler
Yaralı matemler
Seversin sanmıştım kervanlar varmadan
Bizim evin önünde dere akmaz
Ama yansır yakomozlar kalbimize
Herkez kendi benliğiyle çıkar kahvehaneden
Sokak araları vardır kestirmeden
Deliler vardır bir kaç tane
Dolaşır sokaklarda sanki endişeyle
Parklar vardır mevzuların yeri
Kesişmesinler sakın bana
Ben Kendi halimle panik
Onlar birlikte keyfe keder
Seversin sanmıştım beni hudutsuz
Sen ölürsen gerçekeleşir hudutsuz sevda tabi
Ben ölürsem olur adı bunun platonik sevda
Gözlerin herkeze yeşil
Bir bana haki
Toprağa yakın olan haki
Gözlerim herkeze yeşil
Bir bana haki
Toprağın ta kendisi
Seversin sanmıştım tesellilerle değil
Seversin sanmıştım bahanelerle değil
Seversin sanmıştım ama sevmedin

Bizim oralarda kavga çıkmaz herkez bezmiş
Bahanelerin kendine göre kamuflesi varmış
Avutmanın yolları sindirememiş bahaneleri
Avutmuş
Kusmuş
Sonra bir daha konuşmamak üzere susmuş
Güzellerde benzetilmez çirkinlerde
Sen güzeldin kalbinde güzeldi
Sen naziktin ama bana güzeldin
Sen güzeldin ama gidişin nazikti
Seversin sanmıştım son kez baktın
Seversin sanmıştım kapının aralığında bıraktın

İlham yaşamamış adama gelmez
Aklından ilk ne geçiyorsa onu yazar kendince
Ah yaşanmışlığı olmayanlarda boş sayfalara kussa
Platoniklerini o hoş satırlara kondursa
İlhamı bi umut bekler mi .

Seversin sanmıştım bu şairi
Sevmedin beni sevmedin bahanelerle teselli ettin
Avutturdun şimdide sindiriyorum şiirlerle
Seversin sanmıştın gerçekten seversin sanmıştım
Sadece seversin sanmıştım menfaatli sevsen ona bile razıydım karalanmış bir sayfa edasıyla sevsen razıydım oysaki ama sen beni sevmedin .

Abdullah Özdemir