Gerçeğe Uyanmak
En çok da
Parmaklarım saçlarını özlediğinde bırakıyorum kendimi, gönlümde kimselerin bilmediği kuytu meyhanelere... Sabahlara kadar sen Sonra, Kokusu sen olmayan bir masanın Dokusu aşk kokmayan Sakisinde uyanıyorum gerçeğe, Hiç bir zaman, birleşmeyecek biliyorum, ellerimiz, fonda bizim şarkımız çalarken eski bir ahşap masanın üstünde... |