YORGUN BEKLEYİŞLER
karanlıklar üzerime bir gölge gibi serpildikçe
öyle uzaktı ki benden vuslat bir şarkı sesi duymak isterdim starlardan Mah. utanırdı doğduğuna ben ağlamaklı akşamların kanatlarında üşürdüm varsıllığın düzenbazlığına kendimi ipotek etmediğim için hep böbreklerimden kum düşürürdüm canıma dokunuyor bu natamam mizan efkâr yakasına yapışıyor göz bebeklerimin epeyce suskun birazda iki büklüm oluyorum sanki kurumuş yaprak misali pul, pul dökülüyorum kaç ezberi bozmak lazım unutmak için ? kaç ipe un sermek lazım ? ya ben çok alakasızdım yada yalakasızlığın değeri yoktu sakınmaya çalıştım ama üzerime çevrilen oklar çoktu çalıntı gülüşler bıraktım firakın düşler sığınağına yağmurların sağanağına yorgun bekleyişler bu yüzden deli divaneye döndüm bu yüzden sararıp soldum |
Firakın düşler sığınağına
Güzel bir imgeydi. Gerçekte gelmiyorsunuz Ayrılık varken insan gerçekten gülemez..
Tebrik ederim usta kaleminize efendim. Var olasınız..