Herkes Uzaklara gidiyor,Bir de ben gideyim bari...Struga, Mekadonya da küçük bir şehir Ohrid gölüne sırtını dayamış, Ne tanırımm ne de bilirim Amma velakin Hayallerimi süsler Şu vakitten İtibaren, Bir düş mü Kalacak yoksa Bir rüya mı bilemem, Belki de Gurbetin sılası beni oraya çeken Alışılmışlığa alışmıştık Kanter içinde, Soluk almak Îstercesine Bir nevi Yarınların çeşmekeşesi, Anladık Kilometrelerin bir anlamı yok Yine Bir merak işte Kök salmış bir umudun Çaresizliğine inat, Susuz kalan bir Çölün Tam ortasında Uyanmak nasip olacak mı acaba, Sanmıyorum Dilimizi esir alan kelimeler Yüzsüzlüğünü bırakamıyor işte, Zamana sıkıştırılmış ömür Uzatsa da özgürlüğe Ellerini, Cesaret fakiri ruh Bulacak elbet Bir kulp Duvarlara Tırmanmamak için Umudu ters köşeye yatırarak... * Berlin, 28.12.2023 * Talat Özgen |