İli Yozgat, köyü Esefakı’lı,
Şimşek gibi yürür düşman üstüne,
İsmail’in aklı yurda takılı,
Başka bir şey gelmez bunun üstüne.

Yedi köyde, dört bucakta anılır,
Düşmana, Azrail geldi sanılır,
Gözünün gördüğü her şey vız gelir,
Sonrasında dostlar bile yanılır.

Sanki bir sürü, önünde düşman,
O düşman, doğduğuna bin pişman,
Rüzgârda savrulan kuru ot gibi,
Öküz, deve gibi olsa da şişman.

Süngünün ucunda sanki yün yastık,
Üstelik yılanın başına bastık,
Cin çarpmışa döndü bütün gafiller,
İsmail’le büyük engeller aştık.

Şarapnel parçası dizine geldi,
Arkadaşı Seyit tezine geldi,
Taşıdı İsmail Çavuşu sırtta,
Gazi İsmail de izine geldi.

Arkadaşlar sözleştiler cennetle,
Allah(c.c.)a verdiler sözlü senetle,
Ne büyük, ne güzel bir şereftir bu,
EŞREFÎ de anar sizi minnetle.

EKREMGÜRER (YOZGAT 2001)