KIRGINLIK
Kırgınlık öyle bir şey ki tarifsiz,
Sessizce ölüyorsun bir köşede Sanki Kalmadan nefessiz Çığlıkların göğe çarpıp geri dönüyor Ne yapsanda nafile, cümlelerin tesirsiz... Herkese bahardı bahçeydi gönlün, Tatlıydı, şekerdi,baldı sözün, Oysa bana hep dikendi . Şimdi görsede artık ,beni görmeyen gözün Gelme git, içimde bittin, öldün . Sustum! Kırgın çiçek gibi Boynumu büküp Sineme çektip, gözyaşlarımı kalbime döküp Belki bir gün anlarsın diye bekleyip Ama oysa artık herşey için çok geç Kırgınlığımla birlikte , bu sevdada yitik!.. |
hayat işte sevmeler çeyrek yarım yada kurak
gönül değirmeninde acılarla öğütülüp durduk
yok olmadı gönüller çırak kaldı vicdanlar çorak