Kumbara
Kim kurtaracak düştüğüm dipteki dehlizden?
Kim saracak kanayan dizimin yarasını? Sanılıyor ki ibaret eskilerden bir izden, Oysa kırabilir saplanan bıçak, Bir aslanın omurgasını. Kim çıkaracak acı dolu hatıraları bizden? Kim silecek kalbimizden katran karasını? Koparılmış bir çiçek daha filizden Bir daha açmayacak, Yaşadı rüzgarın sakıncasını. Kim bizi koparacak göğsümüzdeki gizden? Kim ayıracak düşüncemizden kötülük hatırasını? Şimdi toplasan ne gelir elimizden? Işığını saçmayacak, Umut savdı sırasını. Kim haykıracak ’’bir ben vardı, bir ben!" Kim yapacak benliğimin benle arasını? Ne sen ne gelen ne giden, Artık tek dayanak, Kırmak sakladığım benlik kumbarasını... |