sen ne bilirsin davayı?!
dudaklarında kızıllıklar açmış kız
gecelerin neonlu mahzenlerindeki soluduğun esrarlı duman altları amarikan vari bar köşelerinde attığın kahkahaların ezilenlerin adına kaldırdığın kadehlerin çirkefliğinde sen ne bilirisin davayı, açlığı, yalın ayak koşuşturan çocukları ana yüreğinin sokaklarda pas pas olduğunu...bilmeden... yürek ister yaşadığın her zamanın içinde ülkenin gerçeklerinde yürek sancılanmalı suçsuz yere yol ortasında vatanı için kurşunlananları çocuğuna bir kalem, bir dilim ekmek için sırtında harç taşıyan babaların yorgunluğunu, ezilmişliğini hissedebildin mi sen o bencilleşmiş yüreğin evcil köpeklerle oynaşırken şen şakrak elleri çamura bulanmış çocukların saçlarını okşadın mı iğrenmeden sen! güldürme beni acılarımın arasında ne anlarsın davanın kutsallığından mehmedimin kahpe tuzaklara düşürülüşünden ülkesi için yüreğini çelikleştirenler ölümsüz bu davanın sancağını yükseklerde tutan yiğitler kadir kıymet bilir yaşadığı vatanın topraklarında söyle, ya sen conilere el sallamakla mı davanı yaşarsın boya küpleri içinde kaybolmuş kız! |
Gerçek çıplaktır,sizde gerçekleri ne güzel yansıtmışsınız dizelerinizde,Şair yüreği özgürdür,her konuya değinmelidir.Biz şiir yüreklerimizle bazen bülbülleri bırakıp baykuşlara yöneldiğimizde,bakın o şiirler ne kurallar kazanacaktır..Kutluyorum yiğit yüreği yazın yazın daim olsun keskin kaleminiz..Tebrikler direniş..
Sevgilerimle
Bahar