Anlatın OzanlarEy şairler ey kalem erbapları! Hadi anlatın bize; Türkçenin usta ozanları... Anlatın bize Baki’nin zerafetini, Aşkını Fuzuli’nin, Nedim’in İstanbul’unu... Ve şiir dolu o eski zamanları... Ah bir mümkün olsa aşıp yüzyılları, Konsam pencerelerine kendimden geçip, Görsem o kağıtlara yazılanları. Kulak versem; akarken yüreklerinden süzülen sözlerine... Razıyım ben ellerinde bir kamış kalem; hokka olmaya mürekkeplerine! Erişirken nevbahar eyyamı, Kış uykusundan uyanan bir lale olsam... Aşıkı sadık benim ancak adı var Mecnun’un... Yarin yaptığı cefa ile ah edip aşkından alev alev yansam... Bir dudağı gonca; yüzü gülzar işte sen olsan, Gam çekip ağlayan bülbül; işte ben olsam... Yağmur olsam sel olsam... Yatağına sığmayan bir ırmak gibi akıp gürül gürül çağlasam. |