SEN İDİN
Leylalığına tutulmuştu derya bahçelerinde
Gece gündüz zikrettiği mehtabına Atfetmediğin kalbindeki aynaya Tutulmuştu,tutulmuştu yekpâre aşklara Esir olurdu ruhunun gölgesinde Çaresiz kalırdı sevdanın ateşinde. Fecirden değişirdi gökyüzünün nuru Ve seni görürdü mahmur kalbinde. Yitirmiş mihnetlilerin kelâmıdır deniz mavisi gözler Şiddetli dalgalarını fark edemezler. Bitmiş arzuların kelâmıdır masaldan güller Sarı elvanlarını göz ardı ederler. Limanıydın güneşin,rüzgarın Bazen yakardın güneşinde,bazen ısıtırdın Bazen savururdun rüzgarınla,bazen hasta ederdin Bazen denizin gurbeti,bazense bir şiirin hasretiydin. Akıllardan kaybolmayan sen miydin,gidişin miydi? Şuurları bozguna uğratan sen miydin,ufuktaki sevda miydi? Kahrolası aşkı dizelerde buluşturan sen miydin ? |