Depresyon Felsefesi
Sanki hatırlar gibiyim bu melodiyi.
Ama yaşanmışlıgım yok anım yok sevgilim yok. Şiir yazacağım durum ve İtafen edeceğim kimse yok. Yalnızlığın bu kadar söz barındırması ilginç ve güzel. Kendi kendime cebelleşiyorum yinede kaybediyorum. Avutanlar değil sindiremiyenler göcüp gidiyor. Belkide riakar olmak gerekir ayak uydurmak için. En doğru şeyi aramak ne kadar doğru. Anlamaları için fiziksel tepki mi vermem gerekir. Anlatamıyorum ve ağlayamıyorum çaresizlik bu. Felsefem bu kurallara uymak zorunda değilsin. Ama örtpas etmeye çalışma halen depresyondayım. Abdullah Özdemir |