YER DÜŞÜMÜHepimiz bir yuvarlağın kendine çekimiyiz aramızdaki hamallar hariç sırtımızda öyle büyük yükler yok fakat bu bir balonun bizi gökyüzüne doğru kaldıracağı anlamına da gelmez direkt söylüyorum nereden baktığına bağlı olarak çoğumuz bir yara parçasında bir elin parmaklarını geçmeyenlerin sihirsel kabuğuyuz sanki bir tek onlar düşmüş çayırda bisiklet sürerken biz ise mayın tarlasında elinde bir dedektör olmadan eve dönüyoruz her akşam yolda bir sinemaya denk gelirsek bizi bize benzetiyoruz şimdilik ölümüne kadar sanatsal... İlker ÖZDEMİR |
böyle bir şeylerdi işte. okuduğumu kelime kelime hatırlamıyorum ama bana bıraktıkları böyle şeylerdi.
şiiri okuduğumda bende bıraktığı "biz neyiz?" oldu.
insan önce kim olduğunu mu yoksa ne'liğini mi sorgular bilmiyorum. ancak okumalarımda bu sorularla hemhal olduğum metinler beni içeri çekiyor.
kelimelerine sağlık İlker.