Uzak bir ayrılık bekliyor bizi kapılarda
Yuvadan kovulmuş
Yaşaması imkânsız
Serseri bir sokak kedisine yem olmaya yazgılı
kanadı kopmuş bir ayrılık

Uzak bir göl bekliyor bizi anılarda
ışıklar ve konfetiler arasında parıldayan
Yek bir bedende
Ateşin narıyla pervaneye dönmüş
büyülü bir sevda

Uzak bir kavuşma bekliyor bizi kalabalık yollarda
Her öpüşün binlerce öpüşe değdiği
Her bakışın onlarca ölüye can verdiği
Yavaş gel, diyen aşkın nidasıyla mühürlenmiş
Sahibinin sesiyle bilenmiş
Tastamam bir kavuşma

ne demiş sevgili
“kanatların birbirine eşit olması lazım”

Kuş anlıyor
eksilen yerinden sızlıyor
tren rayının orta yerine bıraktığı çığlıklar
sahibine ulaşmıyor
Acımıyor dese de aynalara
Kimseye söylemeden
İçin için ağlıyor
sokak kedisi başını bekliyor
Son bir sıçrayış, bir daha!
Sonunda göğsünü pençeye uzatıyor
Al diyor,
Yanmış bir ciğer lezzetlidir ötekinden daha

Caddenin orta yerinde
boylu boyunca kanamış
Sahipsiz bir sevda yatıyor şimdi zamanda