Vurdum...
Ayrılık narına, gözyaşı döktüm.
Adını dilimden,sazımdan söktüm Çözüldü dizlerim, yerlere çöktüm Kendimi kıyıya, köşeye vurdum… Mecnun da uğramaz, çöllerden geçtim İmkansız aşklara, kefenler biçtim Kanıyor yüreğim,kızılcık içtim Kendimi eğlence,neşeye vurdum…. Mehmet’im çekilmez, ayrılık kahrı Hangi can dayanır,öldürür ahrı Yeter ki gelipte,sen versen zehri Kendimi içkiye, şişeye vurdum…. Ulvi Mehmet |