Aşkın şiirsel başlangıcından
Şarkılı gidişine nokta düştüm


Vurmasız kırılmalarla ince buz gibi dağıldım



Ardına
Acıtsın
Acıtsın ki
Buğusunca görünmesin
parmak izleri
Kusursuzca c’an silinsin diye yakardım


İstedim yani
Ama
Birşey yapıp
Acıtmadı beni
Kendi halimde sessizce
Acıdım canımdan canıma


Ölü aşklarının kanını
Pembe düş pelerinime silip
Öcünü bensizce alarak
Öylece gitmişti


Kalbi
Ruhunun kabrinde
Huzurla uyumaya durdurmuştu artık


Saçımın teline rüzgar gibi nefesini düşürüp
Öyle de gitmişti


Bir kül savurmuştu yüzüme
Kimlerin külüydü
Neyin nesiydi
Soramadan
O an bu an döktüm küle yüzümü


Bir şarkının tel kesiğini
Üç numara bir tığın cız ederek girişine çöküp
Hüznün damlayan güneşinde
Dinlemeye durdum


Kül savurdu yüzümün
Onsuz hardal burukluğuna b’üzülen ayına


Yaşlı gözlerimle
Küle baka kaldım

Ve

"Aradım ölümü"
.
.
.
Yoktu



Beyhude🙇‍♀️💤