8
Yorum
12
Beğeni
0,0
Puan
469
Okunma
Kalbimi açmıştım ceylan gözlüme,
Ecel şerbetini içip de gitti.
Şiirler yazmıştım ceylan gözlüme,
Kendine bir kefen biçip de gitti.
Mesafeler kapanmayan araydı,
Onun bahtı kömürden de karaydı;
Yanında şu gönlüm sanki saraydı,
Dertleri önüme saçıp da gitti.
Yaprak gibi sararıp da solmuştu,
Giderken gözleri yaşla dolmuştu,
Amansız bir derde esir olmuştu,
Sırrını yüzüme açıp da gitti,
Gitmek için çok acele etmişti,
Doğum yılı bin dokuz yüz yetmişti;
Çektiği çileler cana yetmişti,
Bir melek misali uçup da gitti.
Her türlü engele boyun eğerse,
Kul yıkılır kalbe acı değerse;
Ne talihsiz bir kulmuşum meğerse,
Gönlümde yaralar açıp de gitti.
Alptekin Yazar
Şiirin sahibi
Cevap Yaz