Sevmek Sevilmeye Bir Mahkum Gibi...Çizilen bir yoldan gidiyor gibiyiz Zaman zaman değil Mekan da mekan, Ne yapsak hep nafile Bir şey gelmiyor elden, İnsan Tek var olmakla kalıyor O Kadar, Hayat doğmanın bir zaruriyeti gibi Nefes al soluk ver Gözlerini aç kapat, Boşa kürek çekmek Değil de ne bu, İnsan Her gün gün batımınla ölüyor O Kadar, Yalana bir kulp bulmuş gibiyiz Kalp yürekte kayıp Can da cananda, Arayıpta bulsakta Artık ne fayda, İnsan Kaderine razı oluyor O Kadar, Sevmek sevilmeye bir mahkum gibi Gönül ver almadan Sinene çek ummadan, Yine de sorma hiç Hangi diyarda diye yar, İnsan Gene de bir haber bekleyip duruyor O Kadar... * Berlin, 03.12.2023 * Talat Özgen |
" şiir'" imi beğenen ve beğenmeyenlere,
Hatta
Şiir yerine koymayanlara ( belki de haklıdırlar )
Şiir hakkında isterlerse bilgi de bana verebilirler!!,
Yorum yapanlara
Yapmayanlara
Çok teşekkür ederim..
Sağ olun var olun !!
Anlamadığım bir şey var ,
Acaba neyi paylaşamıyoruz..
Haklı olsanız ne gezer !
Hatta bazı şeyleri bilseniz ne gezer !!
Otorite olsanız ne gezer !
Bunu usulünce dile getirmek var iken
Niye bu şekilde ??
İnsan kendini büyük gördükçe
Aslında küçülür,
İnsanoğlu
Acaba bunun farkında mı ?
Yazdıklarım
Şiir mi değil mi bilmiyorum,
Olsa ne gezer olmasa ne fark eder ?
Benim
Duygu ve hislerim
Düşünce fikirlerim
Tecrübelerim
Dilim döndükçe becerebildiğimce
53 senedir memleketten uzak ve hasretle yaşadığımı belirterek
Yazmaya çalışıyorum..
Eğer bu uygun görülmüyorsa
Bu sitelere yazmamız engellensin
Bizi uzaklaştırsınlar
Ve
Kendini otorite kabul eden
Şair yerine koyan
İstediği gibi buralarda başbaşa yazıp çizsinler..
Kendi çiftlikleri sanıp...
Hiç itirazım olmaz !!
Yine de herkese
Sevgi ve saygılar !!
Talat Özgen