Babamı İsterim
BABAMI İSTERİM
Küçük çocukken, hatırlarım onu Aklımdan çıkmıyor, o Selvi boyu O yokken yapmadım, düğünü toyu İçim yandı, babam gelsin isterim Yerinde bulamadım, son resmini Kalpten silemezler, onun ismini Yanımdayken aldım, hayat dersini İçim yandı, babam gelsin isterim Herkesin babası, yanı başında Ben ağlarken, herkes kendi işinde Vefat etmiş, tam elli üç yaşında İçim yandı, babam gelsin isterim Babasız yeni hayata, başladım İşsiz güçsüz, buralarda kışladım Mezarında, ciğerimi haşladım İçim yandı, babam gelsin isterim Yıllar geçti, babam niye gelmiyor Amca dayı, onun gibi olmuyor Yıllar yılı, arayıp da sormuyor İçim yandı, babam gelsin isterim Azrail gelsin, bana da görünsün Alsın beni de babama götürsün Aradaki bu hasreti, bitirsin İçim yandı, babam gelsin isterim Anam gelsin, sevdiğini söylesin Onca ağıt yaktım, beni dinlesin Baba acısını, kalbim neylesin İçim yandı, babam gelsin isterim Seneler geçti, babamı özledim Onun hasretini, kalpte gizledim Bir gün gelir diye, yolu gözledim İçim yandı, babam gelsin isterim Midayet niye öyle, ah çekersin Babam diye, resimleri öpersin İçin için, göz yaşını dökersin İçim yandı, babam gelsin isterim (0944) Haziran 2011 Şair Midayet Kara |