GURBET KOKUYORŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bundan tam 30 yıl önce, gençlik yıllarımda yazmış olduğum bir şiirimdir.
Tozlu raflardan....1994
GURBET KOKUYOR Doğduğum bu şehrin yabancısıyım Bastığım her yerde gurbet kokuyor Çileli hayatın dert hancısıyım Tuttuğum her dalda gurbet kokuyor İçerim hasreti ben yudum yudum Viraneye döndü şu gönül yurdum Sonunda gurbeti içimde buldum Ağzımdaki dilde gurbet kokuyor Yürüdüğüm yollar, gezdiğim parklar Ne dallar tanıdık ne de yapraklar Ağlıyor halime kara topraklar Dokunduğum gülde gurbet kokuyor Mısralar bir başka sözler bir başka Baharlar bir başka , yazlar bir başka Şarkılar, şiirler, sazlar bambaşka Çaldığım her telde gurbet kokuyor İçime çektiğim, her bir nefeste Tanıdık zannedip duyduğum seste Her gün su içtiğim şu bakır tasta Hem soğan hem balda gurbet kokuyor Sokaklar yabancı yollar yabancı Haftalar yabancı yıllar yabancı Ne sılam tanıdık , ne kardeş, bacı Gördüğüm her kulda gurbet kokuyor... Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ |
En içten selam ve saygılarımla.
Esenlikler diliyorum.