ÖMÜR
Ömür su misali akıp geçiyor
Dünya pencere, bakan geçiyor Çok yaşayan yüzü biraz geçiyor Ecel ne yaşlı ne genci seçiyor. Toprağa düşen çiçek açıyor Gece kararıp güneş açıyor Bir kapıyı kapatan diğerini açıyor Dünya yalan, boşa geçiyor. Cemre düşmeyince toprak üşüyor Gözler gülmeyince yürek küsüyor İster sol ister öl, mevsim geçiyor Ne yaşarsan kâr say, dünya batıyor. |