Paris'ten Mektuplar 2Yoluna girmeye başlayan ümitler silde yumak olmaktan çıktı sabahın soğuk rengi önümde sis yangını misali, ve hayat devam ediyor olmasada eskiden kalanlar gıptayane hikayeler biter mi hiç rabbim iyileri dua hürmetine karşıma çıkardı paylaşmak adına içilen çayın kokusu bütün sıkıntıları bertaraf etti gibi kesinlik bende hiç olmadı kendince saygı taşıyan insanları bolca görmekteyim yinede o bildiğimiz sıcaklıktan eser yok duruma göre anlık gülümsemeler hiç olmamalı insanız gözlerdeki gülüşleri ülkemde tatmışım ve yine oralardayım sanki yıldızlar çok erken sönmekte akşamların dönüşü hava karanlığı ülkemden çok farklı düşünceler yangın yeline kapılmadan olmuyor yağmurlar durmayan nefes gibi çiselemeden olmuyor ve zamanı elimle tutuyorum belki bir gün gözyaşım düşer toprağa saygımla. İbrahim KANDAMAR 20.02.2012 |