Savurdu rüzgar kalp közlerini
Savrulan közler sordu bitap düşmüş sevdalara
Gözlerini anlatmaya dizeler yeter mi ?
Sevdalar sustu,cevap veremedi
Simasını yedirememişti mihnetli gönlüne

Bitap sevdalar sordu kalp közlerine
Acizane aşkın mıhlamaya değer miydi ?
Kalp közleri sustu,cevap veremedi
Nefretiyle aşkını tekafü eylemişti
Ne diyebilirdi miskin yüreğine

İrtihal etti kederinde boğulmuş sevdalar
Yüzünü gösterdi su götürmez gerçekler,
Ama gel gör ki, kalp közleri yorgun düşmüştü
Dizeler yetmezdi artık anlatmaya gözlerini
Sevdalar sustu, cevap veremedi yine
Simasını yedirememişti bu kez de umutlar kalbine

Bitap sevdalar sorar oldu kalp közlerine
Acizane aşkın cefası değer miydi sahiden?
Kalp közleri sustu, cevap veremedi bir kez daha
Nefretiyle aşkını tekafü etmişti hüznüne
Yüreği perişan, ne diyebilirdi ki içten içe?

Kederini irtihal etti, boğdu hakikatleri
Kafasına mıhlamıştı o acı gerçekleri
Ama hala bir umut vardı, içten içe yanan
Daha uzunca bir yolculuktu devamı belki de

Belki de bir gün, rüzgar yeniden savurur kalp közlerini
Ve dizeler yetmez, anlatmaya gözlerini
Bu sefer sevdalar cevap verir, susmazlar belki
Siması yedirilir mihnetli gönlüne, sonsuz aşklara değer

Uykusuz gecelerde kaybolan bitap sevdalara sorsunlar
Bu aşkı mıhlamaya değer mi, diye bir kez daha
Ve kalp közleri cevap versin artık, yeterince dinlenmiş
Çünkü aşkın nefretiyle tekafü eden bir yürek acımasızdır...