KAYBETTİK!
KAYBETTİK!
Ne zamandan beri, gör neler olmuş; Sevgi, saygı, muhabbeti kaybettik! Memlekete ipsiz dönmeler dolmuş; "Er" denilen o heybeti kaybettik! Atıldık kenara her file gibi Yaşamak dediğin zor çile gibi Boğaz tokluğuna bir köle gibi Ekmeği, yemişi, eti kaybettik! Uçacağız sandık göklere erdik Gittikçe yerlerin dibine vardık Ceza sahasına fazlaca girdik Hiç gol atamadık, şut’u kaybettik! Yola çıkanları bıraktık yolda Kutsal emaneti kaybettik çölde Taşladık armut’u koymadık dalda Eyer’i, semeri, at’ı kaybettik! Hacısı, hocası, imam bayıldı Gelen ağam, giden paşam yayıldı "Bizden" olan her şey adam sayıldı Çok karıştı işler, net’i kaybettik! O ilâhî sırrı kimse bilmedi Fukara düştükçe zengin almadı Sadakat bozuldu, güven kalmadı Bizler esas emaneti kaybettik! Murat Kahraman Murâdî 25.11.2022/İst. Not: 25 Kasım 2022’de yazmış olduğum, bir yıldır demlenmeyi bekleyen bu Eserimizin gün yüzüne çıkışı bugüne nasipmiş; hamdolsun. Arz ediyorum. |
çok doğru,
sevgi ve iözlem vardı,
Hakikat vardı,
o çok güzel yüreğine sağlık Üstadım
ders vericiydi,akıcı anlamlı
düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla