1
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
221
Okunma
Sana gelene kadar
Kaç mevsim kaybettim bilmiyorum.
Kaç yazı giyindim sen diye ince,
Ve kışları eskittim üşümeyi bilmeden,
Kaç bahara seni ektim,
Ve kaç umudu sen diye biçtim
farketmeden,
Bilmiyorum.
Ama şimdi tut,
Kayıpların gizeminde bulduğum güzel
Bak yer ve gök,
arş ve dâr umut, gel
Herkes suskun gecesinde
Gel,
karanlığım dile gelsin
Bilmeceler çekmecesinde.
Tut da çıksın rüyalarımız
yoğun bakımlardan,
Tut,
Yeni mevsimler yapalım senden
Ve yeni umutlar büyütelim
Temize çektiğimiz yüreğimizde,
Tut da uçmasin,
Uçsuz bucaksız gözlerinden
Söylenmeye hasret hecelerimiz,
Tut ve unutma,
Yaşamak için
Sevmeliyiz,
Sevilmeliyiz...
Cevap Yaz