Tut
Sana gelene kadar
Kaç mevsim kaybettim bilmiyorum. Kaç yazı giyindim sen diye ince, Ve kışları eskittim üşümeyi bilmeden, Kaç bahara seni ektim, Ve kaç umudu sen diye biçtim farketmeden, Bilmiyorum. Ama şimdi tut, Kayıpların gizeminde bulduğum güzel Bak yer ve gök, arş ve dâr umut, gel Herkes suskun gecesinde Gel, karanlığım dile gelsin Bilmeceler çekmecesinde. Tut da çıksın rüyalarımız yoğun bakımlardan, Tut, Yeni mevsimler yapalım senden Ve yeni umutlar büyütelim Temize çektiğimiz yüreğimizde, Tut da uçmasin, Uçsuz bucaksız gözlerinden Söylenmeye hasret hecelerimiz, Tut ve unutma, Yaşamak için Sevmeliyiz, Sevilmeliyiz... |
Ve yaşamak için, nefes alabilmek için ille de sevgi. Sevdikçe güzelleşiyor her yürek ve sevgisiz bir dünyanın cehennemden ne farkı kalır ki.
En anlamlı çağrı yapılmış şiirde
Şair 'e saygılar