Çıkar ceplerinden kulaklarını
Tak yerine
Duymayı dene...

Bu kadar zamandır,
Hani topal olsa koşmayı öğrenir
Hani lal olsa şarkı söyler
Hani kör olsa bizi yazardı.

Fersahlar mı kaldı okyanuslarda
Aşmadığm
Yollar mı kaldı karış karış
Arşınlamadığım
Dağlar mı kaldı
Ferhatın kıskanmadığı

Ne çöller de su buldum seni ararken
Mecnuna sor

Ne yangınlar söndürdüm içimde
Ne bulutlara savurdum korlarımı
Yağmur oldular
Gene bana yağdılar
Hani bir damlasında da sen olsaydın
Hani rahmetle sulanan bir çiçeğin
Yaprağında bari koksaydın

Olmadı
Gelmedin
Gelmezsin de belki artık
Gelemezsin de..

Gelme
Yüreğim alışır bir gün özlememeye
Belki unutur kalemim seni yazmayı
Belki bir gün
Sana yazılmamış bir şarkı bulurum
Belki ne varsa içimde unuttuğum
Hatırlar avunurum...

Gelme
Bittiğin de seni anlatacak satırlar
Bir martının özleminde balık ol
Ve sonsuza kadar orda kal
Seni bana sevdirene emanet ol..